Sinds mei 2010 rijdt ik al met een carburateur waar het stationair sproeiergaatje niet helemaal goed is. Waarschijnlijk is het van veel eerder, want eens zat hij dicht en was hij niet aan de praat te krijgen. Om dat te herstellen (toen) kan het zijn dat ik het gaatje met de kleinste boor, die in mijn bezit was (± 0,45mm) mogelijk opgeboord heb. Maar allengs bleef het een zwak punt.
Maar toen het probleem met de benzinekraan zich voordeed (Staat elders op deze site.) en de cilinder toch los moest kwam het idee om nu eens de stationair sproeier (In de vorm van een gaatje.) aan te pakken. Ondertussen was het gaatje al zo groot geworden, dat hij niet meer constant stationair bleef lopen. [ Dus bij het verkeerslicht moest ik het Tomosje met steeds gas geven aan de praat houden. ]
Welnu de oplossing was; het toch nog wel kleine gaatje van ± 0,8mm te dichten met ijzer\aluminium kit. En daarna of tegelijkertijd er een juist gaatje in te creëren.
Als eerste moest ik weten hoe groot het gaatje eigenlijk moest zijn. Gelukkig had ik nog een 9mm carburateur en ook een setje kleine laspit raggertjes. Dus ik kon het uitvissen.
Een van de kleinste raggertjes paste in het sproeiergaatje van de 9mm carburateur. Dus ik had een maat. Met de schuifmaat gemeten kwam ik toch weer op 0,5mm. Maar goed, de maat deed er niet meer toe. Ik had een nauw passende “naald” gevonden.
Helaas kon ik geen foto van toen vinden waar het uitgelubberde gaatje duidelijk op te zien is. Ik heb slechts een recente foto van het gaatje in de carburateur en die is niet zo scherp, maar je kan wel ontdekken dat het gaatje te groot is.
Origineel moet het er zo uit zien.
Welnu, toen het maken van een stukje aanvulling voor het carter aan de orde kwam (Staat elders bij opvoeren.), dacht ik aan deze carburateur. Door een heel klein beetje van die ijzer\aluminium kit in \ op het sproeiergaatje te smeren kon ik misschien het probleem tackelen.
Welnu dat heb ik gedaan en gauw daarna die dunne laspitnaald door die massa heen gestoken. Zodat er een 0,5mm gecreëerd werd.
De volgende dag heb ik die laspitnaald (met enige moeite) er weer uitgetrokken.
Het beeld wat ik toen zag staat hieronder op beeld.
Mogelijk is het nu weer in orde, maar dat weten we pas als het motortje weer in elkaar zit.
Als het zover is zal ik het laten weten.
Tot zover mijn relaas en met vriendelijke groet verblijf ik weer,
